پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

نظام شورایی و شورا‌های عالی، یکی از ارکان مهم نظام تصمیم گیری و حکمرانی در جمهوری اسلامی ایران هستند. شکل گیری و گسترش این نهاد‌ها در نظام حکمرانی کشور در بعضی زمینه‌ها چالش و آسیب‌های جدی را به وجود آورده است؛ بنابراین یکی از فعالیت‌های مهمی که باید انجام شود، تحلیل و بررسی جایگاه این نهاد‌ها است. شورا‌های عالی عموما تشکیلاتی فرابخشی با مشارکت چند دستگاه دولتی یا بخش حاکمیتی و برخی اعضای حقیقی و حقوقی غیر دولتی و نهاد‌های عمومی (بنا بر نیاز) و نمایندگانی از مجلس شورای اسلامی و قوه قضائیه هستند که وظایف سیاستگذاری، تقنینی، برنامه ریزی‌های کلان، هماهنگی و نظارت بر امور نیازمند اجماع نظر را عهده دار می‌باشند. با وجود آنکه ادعا می‌شود که کشور دارای بالغ بر ۱۰۰ شورای عالی است، اما وضعیت اسف بار برخی از حوزه‌ها و تداخلات ایجاد شده، کارکرد این شورا‌ها را زیر سوال برده است. حتی قانون تعیین وضعیت شورا‌های عالی مصوب ۱۳۸۷/۰۷/۰۶ (در دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد و ریاست مجلسی علی لاریجانی) که شورا‌های عالی را به ۱۸ شورا تقلیل داد هم نتوانست باعث نظام بخشی به شورا‌های عالی شود.

این که روز به روز شاهد دورتر شدن سیستم مدیریتی کشور از تفکرات انقلابی، منویات رهبر انقلاب و اسناد چشم‌انداز هستیم، محصول سیطره حلقه‌های مدیریتی دیرپایی است که اصولا اعتقادی به مدیریت انقلابی ندارند.

دستورالعمل مشارکت بخش غیر دولتی (خصوصی و تعاونی) در ارائه خدمات الکترونیکی دولت جمهوری اسلامی ایران (بخشنامه شماره ۱/۱۰۴۷۲ مورخ ۱۳۹۷/۲/۴)